در طی ۴۰ سال اخیر تغییرات زیادی در نحوه طراحی لوله های خطوط انتقال نفت و گاز به وجود آمده و تمایل به استفاده از لوله های قطورتر و با قابلیت تحمل فشارهای بالاتر افزایش یافته است تا بازدهی انتقال افزایش یابد. به همین دلیل نیاز به استفاده از فولادهایی مقاوم تر و با چقرمگی بالا بیشتر شده است. مقاومت و چقرمگی بالا سبب انتقال حجم بیشتری از نفت و گاز در زمانی کمتر می گردد.
فولادهای api به طور گسترده در کاربردهایی نظیر کشتی سازی و ساخت لوله گاز api قطور خطوط انتقال نفت و گاز به کار می روند. این فولادها اصولا همان فولادهای کربن – منگنزی هستند که با افزودن مقادیر کم عناصر میکروآلیاژی استحکام آن ها افزایش یافته است. مشخصات آن دسته از این فولادها که در ساخت لوله های انتقال نفت و گاز مورد استفاده قرار می گیرند توسط انستیتو نفت آمریکا (American Petroleum Institute) استانداردسازی شده است. این فولادها دارای استحکام تسلیم بالا، تافنس بالا، ازدیاد طول نسبی مناسب و دمای انتقال پایین بوده که از ویژگی های مثبت آن ها به شمار می رود. در ادامه به بررسی انواع لوله api خواهیم پرداخت. جهت اطلاع از قیمت لوله گاز و قیمت لوله آهنی و سایر سایزها می توانید به سایت مجموعه مرکزآهن مراجعه نمایید.
مشخصات لوله API
در خلال ۳۰ سال گذشته، به دلیل پیشرفت مواد، توسعه زیادی در صنعت لوله سازی صورت گرفته است. مهمترین مساله در خطوط لوله انتقال نفت و گاز، انتقال حجم بیشتر در کوتاهترین زمان ممکن می باشد. به منظور برطرف کردن این نیاز، فولاد خط لوله باید دارای استحکام و تافنس بالایی باشد. فولادهای خط لوله به صورت بدون درز تولید شده و برای انتقال نفت و گاز به کار می رود. فولاد خط لوله یا لوله انتقال تحت استاندارد API با مشخصات 5L و CSA ساخته شده و بر اساس حداقل استحکام تسلیم (برحسب ksi) نام گذاری می شود. در فرآیند جوشکاری این لوله ها، ابتدا ورق به صورت استوانه در آمده و درز طولی یا مارپیچ آن به وسیله یکی از فرآیندهای جوشکاری مقاومت الکتریکی، جوشکاری پیوسته، جوشکاری ذوبی و جوشکاری قوسی زیرپودری دو طرفه جوشکاری می شوند. خواص مکانیکی لوله API به ترتیب در جداول زیر آورده شده است.
نظری نیست.